چالش های پیاده سازی TPM در سازمانها

در طول دوران کاری در چند شرکت مختلف و بازدید از چندین شرکت دیگر نتونستم شرکتی را پیدا کنم که بحث نت را به صورت یک رویکرد سیستماتیک و نظام مند برنامه ریزی و اجرا کرده باشد.  تمام تلاشها جسته و گریخته بوده و علیرغم داشتن ادعاهای فراوان متاسفانه اغلب شرکت ها در موضوع نت در جا می زنند.  این درحالیست که خیلی از شرکتها ادعای پیاده سازی TPM را دارند ، غافل از آنکه همین سرویسهای ساده بازدید و نظافت و...  را ما نتوانستیم به خوبی انجام بدیم.  اگر شما شرکتی سراغ دارید که تونسته سیستم نت را از صفر تا صد به صورت ساختاریافته انجام بده ، به ما هم خبر بدید. خوشحال میشیم بتونیم از تجربیاتشون استفاده کنیم.

مهمترین چالش های پیاده سازی سیستم TPM در شرکتهای ما به شرح ذیل است：

👈 عدم حمایت عملی مدیران ارشد：

تقریبا اغلب مدیران ارشد تلاشهایشان بر یک یا چند حوزه خاص متمرکز است و تفکر جامع نگر متاسفانه در بین مدیران ارشد کمتر دیده می شود.

👈 عدم وجود ساختار درست سازمانی ：

در اغلب شرکتها به صورت پراکنده و با تعاریف گوناگون واحدهای سازمانی در زمینه نت وجود دارد ، لیکن آنگونه که بایستی جامع به تمام مسایل دارایی ها پرداخته شود ، چارت سازمانی تعریف نمی شود.

👈 عدم درک اهمیت موضوع توسط شرکتها ：

در اغلب شرکتها بیشتر توجه بردو مقوله تولید و فروش متمرکز است.  در حالیکه با توجه به حجم بالای سرمایه و هزینه های دارایی ها اهمیت این موضوع اگر از تولید و فروش بیشتر نباشد ، کمتر نیست.

همچنین اگر دقت کرده باشید  ، اکثر صنایع ما با فرسودگی و استهلاک زیاد ماشین آلات روبرو هستند و آنگونه که باید این موضوع دغدغه مدیران ما نیست.

👈عدم وجود نظام آموزشی مناسب برای کارکنان：

کارکنان ما متاسفانه معمولا آموزشهای متناسب با شغلشان دریافت نمی کنند.  آموزشهای برگزارشده در شرکتهای ما اغلب مطابق با آخرین پیشرفتهای علمی و مدیریتی است، غافل از اینکه کارکنان ما فعلا به آموزشهای پایه تر و کاربردی تر نیاز دارند.دنیای تئوری با تجربه و عمل خیلی با هم تفاوت دارند.

👈 عدم وجود نظام انگیزشی متناسب ：

خیلی از شرکتهای ما پرداختهای مالی به کارکنان را به دو بخش ثابت و متغیر تقسیم بندی می کنند.بخش متغیر معمولا تابعی از تولید و یا فروش است و عملکرد پرسنل فنی که کارشان چیز دیگری است ، با پارامتر نسبتا نامربوط فروش یا میزان تولید سنجیده می شود.  در حالیکه قسمت متغیر خود باید به دو قسمت کارایی و اثربخشی تقسیم شود و صرف در نظرگرفتن پارامتر اثربخشی نتایج، لطمه زیادی به انگیزه کارکنان خصوصا اپراتورهای فنی و تولید می زند.