محدود شدن دیدگاهها به دلیل چارچوب های ذهنی
🔻
یک شب ملانصرالدین داشت در لابه لای خاک های بیرون خانه اش ، کنار تیر چراغ ، دنبال چیزی می گشت. همسایه اش نزد او آمد و پرسید ：ملا نصرالدین چیزی گم کرده ای ؟ پاسخ داد ： کلیدهایم را گم کرده ام. همسایه نیز خم شد و شروع به گشتن کرد. پس از مدتی ، همسایه پرسید ： تو مطمئنی که کلیدهایت را داخل کوچه گم کرده ای ؟ ملا نصرالدین پاسخ داد： نه! آنها را داخل حیاط خانه گم کرده ام. همسایه پرسید：پس چرا اینجا توکوچه به دنبال آنها می گردی؟ جواب داد ：اینجا نور بیشتر است!
انسانها برای حل مسایل اغلب جایی را جستجو می کنند که "نور بیشتر است ". وقتی مسله ای داریم ، به دنبال ریشه های آنها در داده هایی می گردیم که آسانتر در دسترس ما قرار می گیرند. به زبان تفکر سیستمی ، افراد به دنبال علت های مستقیم می گردند؛ یعنی علت هایی که از نظر زمانی و مکانی به علایم مسله نزدیکترند. اما علل رفتارهای پیچیده ، نوعا در جایی خیلی دور از محل (فیزیکی ) که رفتار را مشاهده کرده ایم و در گذشته ( دور ) ، قرار دارند.
ماها برای حل مسایل و مشکلات اغلب تحت فشاریم. وقتی تحت فشار قرار داریم ؛ انتخاب چارچوب برای یک مسله را اغلب به صورت ناخودآگاه انجام می دهیم. بنابراین دشوار است که آن را تغییر دهیم. تمایل بیشتری به تمرکز بر آنچه از درون این چارچوب ذهنی می بینیم ، داریم و توجه کمتری به خود قاب می کنیم.
اگر می خواهیم وضع نامساعد خود را درک کنیم و راه حل های بهتری بیابیم ، اغلب لازم است آگاهانه چارچوب جدیدی برای مسایل خود انتخاب کنیم ؛ مرز آنها را از نو تعریف کنیم.
البته همیشه این کار ساده ای نیست! هر چه رفتار سیستم ها پیچیده تر باشد ، انتخاب آگاهانه چارچوب سخت تر است.
🔺