سیاستهای تخصیص منابع سازمان به فرآیندها

🔻

اگر بخواهیم از منظر ضرورت به فرآیندها نگاه کنیم ، می توانیم فرآیندهای موجود سازمان را به دو دسته ضروری و غیرضروری تقسیم کنیم و همچنین اگر بخواهیم از منظرهمسوئی با اهداف به آنها نگاه کنیم ؛ می توانیم آنها را به دو دسته استراتژیک و غیراستراتژیک تقسیم کنیم . حال اگر دو زوایه دید فوق را در کنار هم قرار دهیم با حالتهای زیر مواجه می شویم : 

1)  فرآیندهای غیراستراتژیک - فرآیندهای غیرضروری

همانند فرآیند حضوروغیاب در شرکتهایی که مجهز به تجهیزات دوربین مداربسته هستند .

   

2)  فرآیندهای غیراستراتژیک – فرآیندهای ضروری

همانند ساخت قطعات یدکی تجهیزات در شرکتهای تولید صنایع غذایی  

3)  فرآیندهای استراتژیک – فرآیندهای غیرضروری

همانند مدیریت دانش،مدیریت استعدادها، ارتباطات خارج از سازمان، مدیریت ریسک و...

 بیشتر این فرآیندها در حوزه پشتیبان قرار دارند. این فرآیندها اگر وجود نداشته باشند ، خللی در زنجیره ارزش ایجاد نمی کنند ، لیکن اگر وجود داشته باشند ، ارزش بیشتری ایجاد می کنند . همچنین اگر از منظر BSC به قضیه نگاه کنیم ، اکثر فرآیندهای وجه رشد و یادگیری در این دسته جای می گیرند . 

4)  فرآیندهای استراتژیک- فرآیندهای ضروری

همانند فرآیندهای تولید و فرآیندهایی که ارزش افزوده به محصول اضافه می کنند . 

توصیه ای که به سازمانها می شود اینست که سازمانها بهتراست فرآیندهای نوع 1 را کنار بگذارند (مودا) ؛ فرآیندهای نوع 2 را برونسپاری کنند؛ برای فرآیندهای نوع 3 منابع کمتر اما تخصصی تر در نظر بگیرند و فرآیندهای نوع 4 را به سرحد اتوماسیون سازی برسانند و بیشترین هزینه و منابع ممکن به این دسته تعلق گیرد .

🔺