خطاهای ذهنی که می توانند مانع تصمیم گیری درست شوند (خطای پانزدهم : تمایل به ریسک صفر)

خطای پانزدهم : تمایل به ریسک صفر  (Zero-Risk Bias)

🔻

موقعی که حذف کامل ریسک های کوچک را به کاهش ریسک های بزرگتر ترجیح می دهیم ،اصطلاحاً دچار خطای تمایل به ریسک صفر شده ایم . تحقیقات نشان داده است که وقتی قرار است بین دو حالت کاهش ریسک از مثلاً 3 درصد به صفر و کاهش ریسک از 50 درصد به 20 درصد باهمان شرایط یکسان هزینه ، تصمیم گیری انجام شود ،انسانهای بیشتری تمایل دارند گزینه اول را انتخاب کنند! کمی غیر منطقی و متناقض به نظر می رسد . 

به موارد زیر دقت کنید: 

1- در سازمانها دیده شده است که وقتی به پرسنل اعلام می شود که بین چند حالت زیر مکانیزم حقوق و دستمزد خود را انتخاب کنید : a) در صورت تحقق فروش به میزان 98 درصد هدف به هر کدام از شما 4 میلیون تومان پاداش تعلق می گیرد و حقوق ثابتی در کار نیست b) در صورت تحقق فروش بیشتر از 60 درصد هدف، میزان پاداش یک میلیون تومان خواهد بود و حقوق ثابت نیز 500 هزار تومان در نظر گرفته خواهد شد؛ c) در غیر دو حالت فقط حقوق ثابت 600 هزار تومان در نظر گرفته خواهد شد؛ اکثر افراد گزینه b را انتخاب می کنند . 

 

2- محققان بر روی مردم یک منطقه که در معرض مرگ و میر ناشی از پشه مالاریا و مارکبری بودند آزمایشی انجام دادند.آنها به مردم اعلام کردند که ما دو نوع ماده شیمیایی داریم و شما فقط می توانید یکی از آنها را انتخاب کنید . اولین ماده باعث می شود که تمام پشه های ناقل مالاریا در سطح منطقه از بین بروند . آنها می دانستند که در آن منطقه هر ساله 12 نفر توسط  پشه ها دچار بیماری مالاریا می شوند و فقط دو نفر آنها می میرند . دومین ماده شیمیایی باعث می شد که 75 درصد مارهای کبری در منطقه از بین بروند . همچنین مارهای کبری  در آن منطقه هر ساله بین 8 تا 12 نفر را نیش می زدند و باعث مرگ 50 درصد آنان (حدود 5 نفر) می شدند . نتایج نشان داد که بیش از 50 درصد مردم منطقه ترجیح دادند که پشه های مالاریا به طور کامل از بین بروند . این در حالی بود که با بکارگیری ماده شیمیایی دوم در برابر مارهای کبری ، چیزی حدود دو برابر میزان مرگ و میر منطقه کاهش پیدا می کرد .

🔺

انسان ها از عدم قطعیت گریزانند و دنبال اطمینان هستند ، حتی اگر آن اطمینان کمتر مفید بوده و یا آسیب زا باشد .