تصویر ذهنی ما از دنیای واقعی چگونه شکل می گیرد؟

در یک پژوهش، تعدادی از روانشناسان در آمریکا از گروههای مختلفی از شرکت کنندگان در پژوهش خواسته اند که عوامل مختلف مرگ و میر را به صورت دوتائی مقایسه کنند.

🔹 مانند موارد مرگ و میر ناشی از سکته را با تصادف ها. 

🔹 موارد مرگ و میر ناشی از آسم را با مرگ ومیر ناشی از گردباد و حوادث مشابه. 

🔹 مرگ و میر ناشی از رعد و برق در مقایسه با مرگ و میر ناشی از مسمومیت غذائی ناشی از باکتری.

⭕️ در نتیجه این مقایسه ها، ۸۰ درصد مرگ و میر ناشی از تصادف را محتمل تر از سکته می دانسته اند. درحالی که سکته باعث دو برابر مرگ و میر در مقایسه با تعداد مرگ و میر ناشی از کلیه تصادف ها می شود.

⭕️ گردباد ها به عنوان علت مرگ و میر، نسبت به آسم محتمل تر تلقی می شدند درحالی که در واقع آسم بیست برابر بیشتر از گردباد سبب مرگ و میر می شود. 

⭕️ بر اساس برداشت شرکت کنندگان، مرگ و میر ناشی از رعد و برق موارد کمتری را نسبت به مسمومیت غذائی تشکیل می دهند در حالی که ۵۲ برابر است. 

⭕️ احتمال مرگ و میر ناشی از تصادف و بیماری را برابر تشخیص می دادند درحالی که دومی ۱۸ برابر اولی است. 

⭕️ مرگ بدلیل  تصادف را بیش از ۳۰۰ برابر مرگ ناشی از دیابت تشخیص می دادند در صورتی که نسبت ۱ به ۴ است.

🔴 تخمین افراد در مورد عامل مرگ و میر تحت تاثیر پوشش خبری این حوادث است و نه بر اساس فراوانی نسبی این وقایع در دنیای واقعی. 

🔴 تصویر ذهنی ما از دنیای واقعی تحت تاثیر وفور و پیامهای خبری است که دریافت می کنیم و درجه شدت و ضعف احساساتی که با آن پیوند می خورد. 

در نتیجه این پژوهشها محققین متوجه  نکات پایه ای تری نیز شده اند:

🔴 درجه سهولتی که یک ایده به ذهن متبادر می شود و عکس العمل احساسی نسبت به ریسک ها و نگرانی ها با یکدیگر مرتبط هستند.

افکار هراسناک به راحتی بیشتری به ذهن خطور می کنند و اندیشه هائی که مربوط به بروز خطر است در ما ترس بر می انگیزاند.

برای این حالت اصطلاحی را معرفی کرده اند که به آن قاعده “سر انگشتی تاثیر انگیزی” می گویند.

به این معنی که مردم از طریق مشورت با احساساتشان قضاوت می کنند و تصمیم می گیرند. اینکه آیا این را دوست دارم؟ آیا از آن بیزارم ؟ چه میزان برای این رویکرد اهمیت قائلم؟

🔴 در بسیاری از حیطه های زندگی، مردم تصمیم هائی می گیرند که مستقیماً نوع احساسات آنها را نشان می دهد بدون اینکه خود متوجه آن باشند.

برگرفته از کتاب " تفکر،سریع و کند"