🔻
انسانها اساسا از انتقاد کردن لذت می برند و از انتقاد شنیدن رنج! نمی دانم چرا؟ ولی حدس می زنم این هم مثل خیلی از رفتارهای ما به تربیت ما بستگی دارد! یک تعداد افراد در سازمان هستند که مرتب انتقاد می کنند ، غر می زنند ، از زمین و زمان شاکی هستند.
🔻
اساسا انسانها دوست ندارند با کمبود منابع روبرو شوند و دوست دارند از هر منبعی به وفور در دسترس باشد . همه ما مواردی همچون پول ، زمان ، فضا ، انرژی ، منابع طبیعی ، دانش و ... را به عنوان منابع می شناسیم . دلیل اصلی بوجود آمدن علم اقتصاد و شاید مدیریت نیز همین کمیابی منابع است . قبل از ادامه به چند مثال از رفتارهای خودمان در قبال مصرف منابع می پردازیم:
🔻
احتمالا داستان زیر را شنیده اید: .
فردی به مدت چندین سال شاگرد نقاش بزرگی می شود و تمامی فنون و هنر نقاشی را فراگرفت .روزی استاد به او گفت :
دیگر شما استاد شده ای و من چیزی ندارم که به تو بیاموزم .
شاگرد با تشکر از استاد خداحافظی کرد ورفت . روز بعد فکری به سرش رسید . سه روز تمام وقت صرف کرد و یک نقاشی فوق العاده کشید و آن را در شلوغ ترین میدان شهر قرار داد و مقداری رنگ و قلمی در کنار آن قرار داد و از رهگذران خواهش کرد اگر هرجایی ایرادی می بینند یک علامت × بزنند .
غروب که برگشت، دید که تمامی تابلو علامت خورده است . بسیار ناراحت و افسرده به استاد خود مراجعه کرد و از وی گله مند شد . استاد شرح ماجرا را پرسید و او دقیقا بازگو کرد .
استاد به او گفت :
🔻
🔸آسایش یا رفاه به حالتی می گویند که انسان از لحاظ امکانات مادی در یک رفاه نسبی باشد به گونه ای که بتواند امکانات زندگی را در حد مطلوبی خریداری و کسب نماید. آثار آسایش در زندگی روزمره قابل روءیت می باشد. تهیه وخرید هر نوع وسیله مانند ماشین، خانه، یخچال و…. را در بر می گیرد.
🔸آرامش یک حالت روحی- روانی و یک حالت درونی است مانند وجدان که خودش قابل رِؤیت نیست ولی آثار آن در گفتگو ها و برخوردهای فردی و اجتماعی ، راه رفتن و از این قبیل کارها قابل رؤیت می باشد.
احتمالا تاکنون در مورد مدل کانو شنیده باشید ، خلاصه مدل این دانشمند ژاپنی بدین صورت است که جهت کسب رضایت مشتریان می بایست سه دسته از الزامات مشتریان برآورده شود . این سه دسته عبارتند از :
یکی از مشکلاتی که در زمینه مدیریت سازمانها و کسب و کارها وجود دارد ؛ تعداد زیاد ابزارها ، تکنیک ها و چارچوب های مدیریتی است که در بسیاری از موارد باعث سردرگمی مدیران گشته است. اکثر سازمانها و شرکت ها از غالب ابزارها و تکنیک ها استفاده می کنند ، لیکن اثربخشی آن را به صورت محسوس در نتایج مشاهده و لمس نمی کنند!
ما اکثرا ایزو داریم ،EFQM داریم، BSC داریم ، APQC داریم، INQA داریم ،استخوان ماهی ، 5M ،Scamper ،5W2H ووو...
لکن متاسفانه آنگونه که باید ، کارایی و اثربخشی نداریم.
حتما شنیده اید که محصولات کشاورزان در فلان جا رو دستشان مانده و برداشت و فروش آن به صرفه نیست! چون قیمت خرید آن کفاف هزینه ها را نمی دهد و کشاورزان مجبور می شوند بی خیال برداشت شوند.
خوب علت این اتفاق چیست؟